Over dat de zon weer schijnt enzo..

Bohhhh maandag ging ik met de jongens naar de optocht in belsj en togen we daarna richting auto met 2 grote jumbozakken vol snoep en chips. Niet. Normaal. Meer.

❤️💛💚Vastelaovend 2018!🎊🎉

Poeh poeh. Geine tied geine tied!

Dag 5: Sirk-dinsdig

Dinsdagmorgen was ik natuurlijk érg blij dat ik de avond ervoor op de bank door had gebracht en niét in de kroeg.

Om 8.30 uur zat mijn lief al aan zijn jaarlijkse zuurkoolschoteltje en smeerde ik mijn gezicht alvast vol schmink.

De laatste keer dit jaar alweer.

Mán! wat een te gek vastelaovesfeestje was dit weer.

Kijk, luister en geniet mee..

En ja, ik dronk écht alleen maar cola.

En ja, live klonk het écht veel beter …

KLIK

Dag 4: de maandag…

Op Maandag hadden we een heul rielekst ochtendje. De jongens hadden hun koffertjes ingepakt en waren helemaal klaar om bij oma te gaan logeren. 

Maar van te voren zouden we voor de eerste keer optocht gaan kijken in ut durp van ut belsje schooltje. Ik hád wel al eens gehoord dat er veel snoep werd gegooid, maar dat we bijna uitgelachen werden omdat we zulke ieniemienie tasjes bij ons hadden?!

De meeste kinderen liepen daar rond met van die big shoppers! En ja. Dat was dus echt nodig. NIET. NOR. MAAL! Zóveel snoep….

We wisten niét wat ons overkwam….

Er lag zelf zóveel snoep op de grond, dat ’t niet eens meer opgeraapt werd… Ja echt. Ongelofelijk!

En ja. De optocht was ook echt de moeite waard hoor, een stuk beter dan die twee keer met je ogen knipperen bij ons in ut durp.

Toen de optocht voorbij was en het een beetje begon te druppelen, gingen we gauw richting auto en dus richting oma…

In de auto verzonnen we hoe we oma konden laten verrassen met dat vele snoep en toen poéf! vloog mijn temperatuurmetertje de lucht in en begon t STOP-lampje te knipperen.

FÓK!  was t enige wat ik kon denken.

Sta je daar met je 3 kinderen langs die drukke A73.. 

Van de ANWB moesten we écht uit de auto en achter de vangrail gaan staan. Ik moest die slapende B wakker maken en buiten in de koude wind gaan staan. *Krak* zei mijn moederhartje..

Ik belde mijn moeder om te vragen of ze de jongens alsjeblieft op kon komen halen, me niet beseffende dat je überhaupt niet mag stoppen langs de A73…

Goed. Gelukkig duurde het maar een minuut of 10 toen de gele auto in zicht kwam.  Deze sleepte me over de vluchtstrook naar het meest dichtbijzijnde tankstation. Intussen reed oma ook achter ons aan…

En dat slepen is dus helemáál niét grappig wanneer je rembekrachtiging niet werkt en je dus heuveltje af achter een auto aanrolt. Mèèèn! dóódsangsten heb ik uitgestaan..

Bij het tankstation werden alle logeerspullen én het vele snoep én de jongens in oma’s auto gezet, waarna deze naar huis gingen.

Ik bleef bij mij autooke en de ANWB-er prutste wat aan mijn autooke.

Hij vulde wat water bij, draaide een ontluchtingsschroefje los, zei dat de prut niet bruin maar helder moest zijn… Goed. Kort samengevat: als leek heb ik totaal geen idee wat er mis is met mijn auto. Wat ik wél weet is dat ik op een gegeven moment weer 80 mocht gaan rijden en dat de temperatuur constant bleef. Zo reed ik naar huis, de gele auto achter me aan.

Ik kwam thuis.

Helemaal kapót!

’s Avonds wilde ik éigenlijk nog even op stap naar Weert, (bang dat ik iets zou missen) maar ik deed éven een dutje op de bank…. Om 22.00 werd ik wakker.

Dat dus.

Wat een ***gedoe weer zeg….

Sjiek waas mich det….

Dag 3:

Rond een uur of 14 ging ik met mijn feestbeesthes O’tje en B optocht kijken in os durp. Dat was 3 x knipperen met onze ogen…al dacht ik éven dat er misschien een héél groot gat in de optocht was gevallen, maar niet dus.

Na dit fantástische *kucht* spektakel hobbelden we weer naar huis, waar ik me opdofte voor het jaarlijkse uitje:Wieërt Alaaif.

Mét mijn feestbeestjes natuurlijk…

En waat waas mich dèt sjiek, oppe foto mit Fabrizio! Vet cool!

Ich mog mit miene vrundj Big Bennie oppe foto…versjil mot d’r zeen.. Nae grapje, dae maakte d’r ein sjoon feest van!

Paul haalde die kiendjes op en daarna feestten Suzy en ik vrolijk verder…

Lalalalááááááá🎉🎊

💕🎉🎈Sjtasiefestasie🎉🎊💕🎈

Vanmorge om 10.00 oer trokke veer ôzze vastelaovespèkskes al aan.

Sjoon schnuutjes schminken en óp nao Remunj!

Waaaaaaah!

Ut waas weer ein te gek feestje dao in Remunj!

Sjoone Vastelaovend…

Gisteren was er een prachtig mooi vastelaovesfeest op mijn nieuwe werk. Gewéldig om te zien hoe al die kinderen,gevlucht uit hun eigen land, er tóch een geweldig mooi feest van maakten. 

Ik had de eer om voor de prins en prinses de medailles te mogen maken. 

Gewéldig leuk natuurlijk!

Toen ik thuiskwam sprong ik meteen onder de douche en terwijl ik daarna op de bank plofte, las ik t app’je van mijn Buuf: jullie trampoline staat in de wei van de buren… 

Oh help! dacht ik en terwijl Paul en ik helder probeerden na te denken hoe we dit zouden oplossen, waaide het grote gevaarte alweer verder , de weg over, tegen het huis van de overburen! 

Aaaaaaaaaahhhhhh!!

Met hulp van de buurman hebben we de trampoline  van het springzeil en net ontdaan en daarna terug naar ons eigen terrein gebracht.

Wát een vreselijke wind man. De kinderen sliepen er zelfs slecht van vannacht.pfff

Maar dát mocht de pret van vandaag niet drukken, en na een ochtendje werken racete ik door naar het Belsje schooltje voor de súperleuke, kleurige optocht..

De kindjes werden door opa en oma opgehaald, ik kleedde me om, werkte mijn schmink bij en ging dóór! 

Óp naar het lerarenbal!

En ách wat een zálig begin van deze vastelaovend was dit weer…

Het zonnetje dat mijn vers geschminkte snoetje verwarmde… 

Meer hoeft ’t niet te zijn….

Schminkerdeschmink…

Jaja, vandaag begon het écht te kriebelen.

De versiering werd voor de ramen gedecoreerd en vervolgens trok ik heel stiekem de schminkkist te voorschijn…

De mannetjes speelden buiten, dus kon ik heel even zelf aan de slag. Gewoon éven wat nieuwe dingetjes uitproberen..

Toen ik nét klaar was, stond het kleine mannetje naast me en riep: ik wil een tijger zijn!

Tuurlijk schatje …doen we

En we gingen gewoon door..

Het tijgertje en ik..

Ook de andere 2 mannen “roken de schmink” en kwamen naar binnen. Het was zo leuk.

Iedereen ging elkaar schminken..

En kijk nou toch wat O’tje mij mooi maakte!

Dinsdag: Sirk-dag!

Welke dag is ‘t?

Oh ja.Vandaag dinsdag.

Gisteren maandag en ging ik met mijn mupkes hier in t durp vastelaovend vieren. Onze grote vriend Fabrizio zou komen optreden, maar helaas pas laat.

In het zaaltje was het véél te druk en heet, dus rond een uurtje of vier ben ik richting mijn mama gereden om de kindjes naar hun logeerpartijtje te brengen..

Het Kleine Mannetje palmde de buurman en de buurmeisjes in als oppascentrale.. 

     
Grote Zoon schminkte zichzelf deze ochtend, maar wilde ’t er later toch weer af halen… Hierdoor bleven zijn wenkbrauwen wat donkerder dan normaal en wow! Wat een knapperd zat daar opeens…💕

 Én konden we heerlijke boerenkoolstampot mee-eten! Zálig was die!

En vandaag: dinsdag dus, was het véél te stil hier in huis zonder de jongens, maar goed, na een stevig ontbijtje in de schmink en gáán! 

   
 
Gelúkkig dachten  we dit jaar wél aan de kaartjes… Weet je ’t nog van vorig jaar?!

 
En in de Sirk was het weer een good old feestje! 

    
Een kleine sfeerimpressie…KLIK!

 Tja. En toen was ’t klaar.
Einde van deze sjoone vastelaovend.

De pekskes kunnen weer de kast in en de schmink weer terug in het koffertje.

En eigenlijk moet ik er een beetje om huilen…

Het was weer gewéldig! 

 
Maar!

Dít liet mijn verdriet als sneeuw voor de zon verdwijnen… 

 
Een betere afsluiting van deze vastelaovend had ik me niet kunnen bedenken…

Wieërt a-laaif!

De halve zondag hing het grut voor de tv en ik pimpte nog even een hoedje en naaide nog wat knopen…

’s Middags kwamen onze lieve vriendjes, werd er geschminkt en gingen we richting Weert… 

    
 Daar was ’t leuk! 

    
 Uiteindelijk belandden we bij de mekdrek voor een voedzame maaltijd en gingen de vriendjes naar huis en werden mijn moppies opgehaald door papa.

…en ging ik terug de gezelligheid in!

Héérlijk! Dit is zó mijn feestje!!

   
Wat een zalig avondje was dit weer!