Met de S van Schaatsen en Schminken..

Vanmorgen was het weer een perfecte zondag om even met z’n allen te gaan schaatsen. En echt, dat blijft zó leuk!

   
   
Vanmiddag regende het voor de afwisseling weer eens, dus kroop ik gelijk met het Mannetje in bed. Even opwarmen en bijslapen . Nare dromen hielden me vannacht uit mijn slaap.. Lekker bijslapen dus. Dat lukte!

Toen we weer wakker waren opende ik de schminkkoffer weer en ging ik aan de slag. Zó leuk om eens andere dingetjes uit te proberen!

   
 Grote Zoon vond het Mannetje als schminkslachtoffer en ging ook aan de slag.. 

 
Ook de andere broer was de pineut.. 

 
   
 
Daarna was papa de sjaak en liet O’tje zijn gang gaan… 

 
Jong geleerd zullen we maar zeggen!

Zo.

Dat was onze zondag…

Een dag met verschillende gezichten ….

Yes!!

We sliepen allemaal zálig vannacht. 

Jeetje wat doet dat een mens goed zeg.

Enniewee.

Ik bedacht me om vandaag eens naar de schminkwinkel te gaan om wat New Stuff aan te schaffen… 

 Mijn hartje maakte een sprongetje!

En met een rib minder liep ik weer naar buiten.

Daarna was ik in de schmink-mood en wie wilde kon aanschuiven…

Het werd een dag met verschillende gezichten! 

   
   
   
Nou.

Dat dus.

Nog een weekje, dan barst het weer los in het Limburgse Landj, maar laten we alsjebliéft hopen en duimen op droog weer zeg, want die zeikregen van vandaag daar zit toch niémand op te wachten.

Zelfs de boeren niet…? Tóch?!

Over ongegeneerd sushi schransen en nachtelijke creaties…

Gisteren aten mijn kindjes pannekoeken met gezichtjes, zette ik ze vervolgens onder de douche én propte ik ze in hun pyjamaatjes…

Toen papa thuiskwam kon ik meteen vertrekken voor een sushi-date voor mijn jarige vriendin.gottegot wat had ik dáár zin in! Heerlijk ongegeneerd sushi schransen. Haha.

Natuurlijk werd ze door ons in het zonnetje gezet met wat joeksige details..

Och wat vond ze dat kroontje énig.*gniffelt*

En wat hébben we geláchen!

Heerlijk!

We probeerden op allerlei manieren een fatsoenlijke foto met z’n allen te maken. Maar helaas..

Maar deze foto geeft aardig ’t sfeertje weer moet ik zeggen.. 

 En mijn fortune cookie klopte natuurlijk als een bus! 

 
Toen met een 9-maanden-sushi-buik thuiskwam, trof ik papa met een huilend Mannetje aan. 

Kríjsend van de oorpijn..

Met dat mannetje vermaakte ik me dus de gansche nacht. Hij huilen huilen huilen..

Zó zielig.

Een zetpil hielp en rond 2 uur viel hij op de bank in slaap. Ik durfde niet meer te bewegen, bang dat hij wéér wakker zou worden.

Daarna schoof ik de banken tegen elkaar en maakte hiervan een bankbed, hopende op nog wat uurtjes slaap voor mezelf.

Maar een bank is geen matras én heeft ook niet dezelfde afmetingen in lengte én ik ben ook nèt geen 25 meer hè ?

Compleet kreupel tijgerde ik vanmorgen om 6 uur uit mijn nachtelijke creatie. 

Oef! 

 Maar verhip: toen ut Mannetje wakker werd had hij helemaal nérgens last van!

Even dacht ik dat het allemaal een droom was geweest..

Maar toch meldde ik ’t maar op school en zou ik ’t wel horen als ’t niet zou gaan..

Rond 13 uur kakte ik compléét in en besloot ik om de jongens zelf maar uit school te halen om vervolgens samen met t Mannetje-met-de-rode-neus op de bank in te storten. 

 
Dus ,hallo weekend:  

Ik ben zó blij dat je er bent!!

Ti-Ta -Tijger!

Gisteren was t alweer woensdag en voelde ik me eigenlijk best een vaatdoekje. 

Maar ja, er rennen hier in huis toch 3 stuiterballetjes rond hè?

Grote Zoon ging uit spelen en voor de andere twee trok ik de schminkdoos uit de kast..

Tijgertjes maken, daar wordt iederéén blij van!

   
    
 
De vastelaoveskriebels beginnen al aardig te komen en ohhh wat wordt ik dáár heppie van!

Vormsel, vastelaoves-kunst en naar Omi..

Plok. Dat was t weekend weer.

Wat ik deed?

Oh ja, vrijdag was t sjeesavondje en aten we bij mijn mama én sjeesden we daarna door naar de kerk voor t vormsel van M.

Ik had voor haar een mooi erfstukje als kedootje: mijn eigen ringetjes…

Een bijzonder kedootje voor een bijzonder meisje… 

 
Na de kerk gauw vlaai eten en de finale van t LVK kijken…

O’tje viel op mijn schoot in slaap… 

 
Gisteren had Grote Zoon zijn eerste hosmiddag bij de scouting en vergat ik een foto te maken…

Daarna maakten we vastelaoves-kunst 

    
   
Vanmorgen zaten we al vroeg in de auto op weg naar Omi in Utrecht.. 

94 is ze! 

     

Op de terug maar alvast gegeten want daar was vanavond geen tijd voor.. 

Maar wat was dat? Zaten die mannetjes nou onder de opwaaiende rok te gluren?

Ja hoor.

Kontje kijken, riep onze 2 jarige…

Ehhhhh.

Tja

   
Goed.

Thuisgekomen kon ik meteen in mijn autooke stappen op weg naar een supergezellig feestje van en met collega’s.

Daar weer van thuis kon ik wat kiendjes badderen en voorlezen én wachtte wat strijkers op me….

En daarom plók dus…
 

Over verrassingen en pekskes…

Dinsdag was een leuke ochtend. Mijn collega’s en ik verrasten onze collega die al 40 jaar in dienst is met een heerlijke gezichtsbehandeling.En in plaats van een ochtendje vergaderen, werd het voor haar een heerlijk rieleks-ochtendje.

Zó leuk om mensen te verrassen.

En zo was ik in de verrassingsmood, want ’s avonds bracht ik mijn jarige vriendinnetje zomaar een lekkere box met sushi! Ook zij was súperblij en verrast.

Leuk leuk leuk allemaal dus.

Gistermorgen heerlijk warme dekbedjes voor de jongens gekocht en daarbij bleven me twee schattige krukjes aan mijn handen plakken. Ze zien er leuk uit én de mannetjes kunnen er lekker op zitten wanneer ze tv kijken..  

  
De rest van de middag lagen de jongens onder de brievenbus voor de pakjesbezorger… 

Helaas was t pak van Grote Zoon in de verkeerde maat geleverd. Wát een teleurstelling.de helm passen was wél heel tof! 

 
Tja en O’tje? Die is hélemaal in zijn element natuurlijk!! Die trekt dat pekske echt niet meer uit…!

  
Nu nog wachten tot t vastelaovend is….

Over het basketbalfeest!

Vandaag was éindelijk zijn kinderfeestje.

En wát voor één!

Het was echt heulemaal te gek. 

    
   
Eerst kedootjes verstoppen en zoeken, daarna wat drinken en cakejes eten..

Nog even buitenspelen en toén vertrokken we richting sporthal voor een supermooie basketbaltraining!

2 uur lang renden ze. En wát een leuke balspelletjes deden ze. 

    
    
     

   
   
Zélfs de “voetballers” vonden het súperleuk!

Toen we thuiskwamen waren ze blijkbaar nóg niet moe genoeg en speelden ze nog wat voetbal buiten.

Daarna was t friet met frikandellentijd!

   
En Grote Zoon? Hoe was je feestje?!

 
Één ding weet ik zeker: er gaan vannacht 8 jongetjes héél lekker slapen!

Pyjama-dagje..

Gisteren mocht het Blonde Mannetje in pyjama naar school en zocht daar zelf een leuke pet bij uit…

Wat een liefje is t toch..

 
Verder heb ik niet zoveel te melden eigenlijk.

Ja ik mocht naar de graasj voor winterbanden.moest nieuwe bouten hiervoor, maakte een pittig wandelingetje om deze te kopen en kwam met 4 bouten te weinig terug…

Vandaag weer terug dus.

Ja zo blijf je bezig.

Alsof ik het nog niet druk genoeg heb!

Dahaag!

Een feest met heul veul coole kedootjes!

Ohhhh wat was Grote Zoon heerlijk jarig vandaag en wat wás hij blij met zijn práchtige cadeaus!

Nieuwe basketbaloutfit, schoenen én te gekke basket! WOW!!

Wie komt er een potje basketballen?! 

 
Natuurlijk werd hij vanmorgen wakker gemaakt met een roze koek en een kaarsje… 

 
Kedootjes uitpakken 

 
Confetti.. 

 
Gekdoeneritus… 

  En daarna meteen aan t puzzelen! 
’s Middags kwam het bezoek en was er StarWars-taart! 

  Nog meer lekkers…  
 
En heel veel cadeaus! 

 

Grote Zoon 8!!!

10 januari 2016: onze Grote Zoon is vandaag 8!

Wow!

Ik ging even 8 jaar terug in de tijd naar hét moment dat hij mij mama maakte….

Zoiets bijzonders.

Wat voelde ik mij mega-rete-trots dat ik er,met 2 vingers in de neus ( bij wijze van spreke dan hè ?), zomaar de mooiste baby van de wereld uitpoepte..

I did it! 

Ja dát was een écht I-did-it-moment!

Geweldig mooi. 

 En wat was het super om mijn ouders en de rest van de wereld te kunnen bellen dat we een zoon hadden gekregen en dat we éindelijk zijn naam hardop mochten uitspreken. 

Én dat we iedereen voor de gek hadden gehouden omdat we zeiden dat we écht niet wisten of we een zoon of dochter zouden krijgen!

Lees: Hij was er… En dit was Het Bevallingsverhaal en als ik ’t weer lees voel ’t weer precies zoals toen..

Dit was Het Geboortedoek, zó gaaf en heerlijk groot! 

En ach kijk nou toch wat een lief klein moppie hij was..

    
 
Hij sliep ’t liefst onder een doekje en toévallig vroeg hij me van de week nog eens om dat nog eens bij ‘m te doen omdat hij een enge film had gezien en niet kon slapen.. En hij viel zó in slaap!

   
 
En kijk nu…

Wát een grote knappe kerel is ’t al!