En daar is bandje 2!

Toen ik t kleine mannetje gisterochtend wakker maakte was hij nog zó moe dat ie beneden op de bank weer in slaap viel. Germ.

Daar stond mijn kleine guppie…

Ach gossie toch.
Stond mijn kleine guppie daar aan de hand van zijn lieve juffie.
Met vúúrrode wangen en dikke, dikke tranen…

Hij was zó ziek.
Krák zei mijn moederhartje

Hij had in het klasje wat op een bedje geslapen en ik baalde een beetje dat ze me niet hadden gebeld.
Maar goed, als werkende mama sta je dan altijd in een spagaat he?
Ik blijf dat moeilijk vinden..

Maar oh wat fijn dat daar die superoma’s bestaan die hem gisteren heerlijk vertroetelde. Hij at amper wat maar dronk gelukkig wel.

’s Avonds gaf de oorthermometer wel 40 graden aan, dus ondanks dat ie het niet wilde, tóch maar een zetpil gegeven..

Dat hielp gelukkig.
En vannacht voelde hij niet meer aan als een heet kacheltje.

Nu heeft ie nog wel iets verhoging, maar hij trok in élk geval zijn superhelden-outfit weer aan….

Jippie!
Hij is aan de beterende hand dus!

Het antwoord op de grote vraag…

Oké oké!
Jullie zitten natuurlijk al dágen in spanning te wachten hoe het met onze muizen-vang-avonturen is! En ik snap dat vollédig…

Het zieke peutertje en zijn popje…

Gisteren was ’t woensdag en mijn vrije dag dus. Helaas was het Kleine peutertje nog niet helemaal fit, dus bleef hij nog een dagje thuis om te knuffelen en bij te tanken…

Ik dacht dat hij wel eventjes buiten met Jasmijntje kon fietsen. En wat bleek: hij was het een beetje verleerd! Maar ach wat genoot hij van die paar metertjes door de straat zwieren, met zijn popje voor zich uit…

Nóg blijer werd hij toen ik hem vertelde dat zijn popje ook mee onder de douche of mee in bad kon. En ja, dat moest metéén uitgeprobeerd worden natuurlijk…

Daarna ging hij toch éven slapen…3 uur later werd ie wakker omdat t bedtijd was. Ook daar sliep hij verder…

Ik geloof dat het een goed idee was dat ie nog een dagje thuisbleef dus.

Kijk die wangetjes..

Van ziek peutertje naar kleutertje en onze Ciske…

Eigenlijk kan ik mijn afgelopen blogje veranderen van peutertje in kleutertje want woensdag begon O’tje heel erg veel oorpijn te krijgen…hij wilde persé met papa in de tent slapen… 

Om 4.30 stond papa met een krijsende kleuter binnen.. Gelukkig was er oma Coosje die donderdag voor ‘m kon zorgen.

Toch ging het niet goed met zijn oortje. Dus toch óók maar met O’tje naar de huisarts… Die kreeg hetzelfde kuurtje voorgeschreven als zijn broertje..

En toen had ik dus zomaar ineens zomervakantie! En dat was een beetje gek..

Vanmiddag was die enórm lange week van onze Welp éindelijk voorbij en mochten wij hem éindelijk ophalen.

Het was wel súperleuk dat er vandaag nog een kaartje van hem in de brievenbus zat. Zó lief!

En ach wat was hij blij om ons weer te zien. En wij hem ook natuurlijk !

Van daaruit reden we meteen door naar oma Coosje want die was jarig vandaag..

Even gezellig samen eten en vieren. Dat was fijn.

Zo.

De mannen en ik.

Ons gezinnetje is weer compleet.

En Grote Zoon is weer schoon na een tijdje weken in bad.

Oh. En dat blauwe oog? Een typisch gevalletje botsen op de glijbaan… Onze Ciske de rat…

Ons zielige, zieke peutertje…

Toen ik dinsdagmiddag de logerende moppies bij oma ophaalde , trof ik daar een heel zielig ziek peutertje aan..

Zonder glinstertjes in zijn pretoogjes.

Zonder zijn lieve lach.

Arm mannetje.gelukkig konden we ’s middags bij de huisarts terecht die hem meteen een kuurtje voorschreef. Die dokter zorgde ervoor dat het recept diezelfde dag nog werd bezorgd zodat we meteen konden starten. Superservice!

En geloof ’t of niet maar dit mannetje zag ik een uurtje later..

Ik bereidde mezelf voor op de zoveelste baggernacht met een huilend peutertje.

Maar niks… Hij sliep en sliep en sliep.

En wat wás ik gelukkig toen hij vanmorgen zo de trap afkwam..

En zo kon onze speelafspraak van vandaag tóch doorgaan en brachten wij met onze vriendjes én vriendinnetjes door in de speeltuin..

Het was een zálige middag….

De frietjes erna was een supergezellige afsluiting van deze heerlijk, zonnige dag..

Een ziek klein mannetje..

Dankzij mijn beste werkgever en collega’s bracht ik vandaag mijn dag door met mijn Kleine ziek mannetje..

We brachten de jongens naar school en daarna kroop hij op de bank.

Hij sliep en sliep en sliep.. 

    
   
En toen we na school thuiskwamen was de bank weer zijn beste vriend.

We aten en om 19 uur vroeg hij: bedje toe?

Het mannetje is echt ziekjes geloof ik!

Over de nachtzuster en de watertrampoline

Op t feestje gisteren klaagde R al van pijn in zijn buik, en nee t was geen overdosis-aan-snoep-buikpijn. Wat overigens ook een optie had kunnen zijn…

Vannacht wist ik dat t serieus was.

Wel 10x stond ik bij m op t toilet.

Arm mannetje.

Ja, en dan weet je ook meteen weer hoe t is om mama te zijn..

Ik sliep dus amper.

Intussen slopen er nog 2 andere kotertjes ons bed in waardoor ik maar naar de jongenskamer verhuisde. Hopende op wat slaap.

Helaas.

Vandaag een hete dag, jammer dat we niet konden gaan zwemmen, want dat doen we graag met zulk weer!

Dus deden we rustig aan en verkoelden de jongens zich met emmers water en de tuinsproeiers onder de trampoline.. 

    
    
    
   
Na het eten was t op.

Een voor een gingen ze in bad, waarna er een donker laagje zand in bad achterbleef.. 

Het resultaat van een buitendpeeldagje.

Nu ga ik ook gauw slapen.

Duim je mee voor een nacht met meer slaapuurtjes en dat mijn lijf niet óók gaat sputteren ?

Over deze trage woensdag..

Mijn vrije dagen vliegen normaal gesproken voorbij in een vingerknip, maar vandaag sloop deze traag als een slakje …

Vannacht hing ik aan de telefoon wegens een krijsende kleuter met oorpijn én een splinter in zijn voet..

Ik zou éigenlijk wel tot morgen wachten, maar oorpijn sucks.

Neussprayen én pijnstilling was t advies, meer konden zij ook niet doen.

Zo zielig.

Hij wilde de splinter er niet uit én geen zetpil…tja.. Zie dan maar eens aan je gewenste aantal slaapuren te komen.

Dus vond ik half 8 veuls te vroeg vanmorgen..

We zouden op verjaardagsvisite bij onze lieve kraamhulp gaan, maar wilden nog éven iets voor haar knutselen …

Alleen waren onze ideeën iéts te groot om dat “éventjes” te doen.

Dus peesden we keihard, De 7-jarige en ik…

Hij strijkkraalde?!  ehh maakte een schattig sieradendoosje.. 

   
En ik leefde me uit op een theepotje.. 

   Er werd nog wat gespeeld, thuis aten we poffertjes en gooide ik de twee jongsten hun bed in.

Helemaal moe en huilerig.

   
Ja hij wilde nog graag wat drinken ja.

Maar wat voelde t rottig om er stiekem een paracetamolletje in op te lossen..

Ik, de domme faalmoeder. Dat ik dáár niet zelf eerder aan gedacht had! 

Het werkte.hij sliep úren en klaagde minder tot niet meer over zijn oortje..

De splinter zit nog steeds in zijn voet trouwens..

Een sodabadje, likdoornpleister én trekzalf.hij blijft zitten waar hij zit!

 ..en ernaar kijken mag al helemáál niet! Hmm

We bakten nog cakejes, besmeerden die met een laagje chocopasta en strooiden er wat vrolijkheid op.

Wat een feest op deze trage woensdag..

   
Vanavond dronk hij weer een drankje voor t slapengaan.

En zo duim ik voor een betere nacht.

Truste!