Dit was écht de laatste …

Zo maandag; ren-dag zit er ook weer op.

Dit was m.

De laatste vakantiedag voor de jongens!

Na 2 maanden(!) vakantie.

Belachelijk!

R heeft er súperveel zin in, ondanks dat hij nog niet weet welke juf hij krijgt. Het maakt m niks uit, ik ken ze allebei toch niet! 

Niks geen drukmakerij deze vakantie.

O’tje weet t wel, maar die zou zijn hele leven wel vakantie willen vieren, en óf de hele dag in zijn onderbroek óf in zijn spidermanpak rondstruinen.

Maar voor hem ook helaas pindakaas.

Morgen weer aan de slag.

Tassen klaarmaken, trommeltjes vullen en gáán!

En dan gooien we er meteen een zwemlesje achteraan.

Dat ie ook maar goed moe is morgenavond!

Ha!

R had vanavond weer basketbal. Wij brachten hem met de fiets.

Hij had er súperveel zin in!

  
Op de terugweg lette O’tje niet op en reed kaboém zó tegen een geparkeerde auto!

Huilen zeg ik je!

Van de schrik gelukkig.

En ja de auto was iets beschadigd en een mevrouw ging op mijn verzoek op t voetbalveld informeren wie de eigenaar van de auto was..

Intussen schreef ik alvast een briefje voor onder de ruitenwisser…

Maar daar was de eigenaar!

Hij keek alleen maar naar de betraande O’tje en vroeg hem of hij geen pijn had en of zijn fietsje nog heel was. Zó lief!

En die auto? Dat bleek een “oude werkauto” te zijn en die beschadiging was helemaal niet erg! En hij vond het ontzéttend aardig van ons dat we eerlijk waren en ik al aan t schrijven was…

Pfieuw! Gelukkig maar.

Goed.

We probeerden het grut om 20 uur gewassen in hun bed te krijgen.

Dat werd uiteindelijk 20.30 uur

Maar goed. Het sliep en ik dreutelde nog even op mijn gemakkie door de supermarkt. Zó lekker vind ik dat!

Zo.

Dit was de maandag.

Óp naar morgen:BACK-TO-SCHOOLDAG!

Over de nachtzuster en de watertrampoline

Op t feestje gisteren klaagde R al van pijn in zijn buik, en nee t was geen overdosis-aan-snoep-buikpijn. Wat overigens ook een optie had kunnen zijn…

Vannacht wist ik dat t serieus was.

Wel 10x stond ik bij m op t toilet.

Arm mannetje.

Ja, en dan weet je ook meteen weer hoe t is om mama te zijn..

Ik sliep dus amper.

Intussen slopen er nog 2 andere kotertjes ons bed in waardoor ik maar naar de jongenskamer verhuisde. Hopende op wat slaap.

Helaas.

Vandaag een hete dag, jammer dat we niet konden gaan zwemmen, want dat doen we graag met zulk weer!

Dus deden we rustig aan en verkoelden de jongens zich met emmers water en de tuinsproeiers onder de trampoline.. 

    
    
    
   
Na het eten was t op.

Een voor een gingen ze in bad, waarna er een donker laagje zand in bad achterbleef.. 

Het resultaat van een buitendpeeldagje.

Nu ga ik ook gauw slapen.

Duim je mee voor een nacht met meer slaapuurtjes en dat mijn lijf niet óók gaat sputteren ?

Over shoppen, foto-cabines en boeken kaften..

Dat kinderen extra hard groeien in de zomervakantie heb in mijn tijd als moeder wel geleerd.

En nee, het gaat me niet nóg eens gebeuren dat de oudste tijdens ene koude dag opeens geen passende lange broek of schoenen meer heeft.

Kijk, voor die andere 2 kan ik altijd wel iets uit ons “kledingarchief” trekken, dat is niet zo’n probleem, maar voor onze Oudste is dat iets anders..

Tijd om te shoppen dus!

En zo gingen we met ut buske en de trein naar Eindhoven..

En nog vóór we konden uitchecken doken we al een foto-cabine in.

Gewéldig leuk!

 En ja, we slaagden prima!

Een koffer vol! 

En ook nog wel zo’n vet coole ook nog!

  Hij blij, ik blij… 
Van shoppen krijg je dorst én honger… 

 
Een paar uurtjes later waren we weer thuis..klaar om naar een 10+ feest te gaan…

We hebben intussen een grote neef van 12 én een tienernichtje.

Zo stoer maar nog altijd even lief!

 
En wie krijgt zijn bezoek zo gek dat ze zijn boeken kaften?!? 

 Precies. Die 12 jarige dus.

  
Nee hoor.

Púre nostalgie, dat boeken kaften.

En hartstikke leuk! We boden het zelf aan.

Maar éven uitvogelen hoe dat ook weer precies moest…

Waarbij ik me tegelijkertijd afvroeg: Zouden Maxima en Wimlex ook samen met hun dochter boeken aan t kaften zijn?!

Veel te stil…

Het is wel lekker zo even zonder kinderen.

Maar oeh wat is t stil…

Dus ging ik ze weer ophalen, en dook daar nog even lekker met ze in t water.. 

   
En aten brood met hartjes.

En ja, die kun je op je neus plakken… 

 
Doe ik ook altijd…

Nee hoor! Ehhh wát! Jullie dachten t écht he? Dat ik zoiets doe!

Tsssss

De gedáchte alleen al!…tjongejonge.

Van je lezers moet je t hebben zeg.

Goed.

Eenmaal thuis kiepte het Blonde Mannetje om en kreeg ik hulp bij t onkruid wieden..  

    
En toen t gras gemaaid moest worden werd ie nèt wakker! Mooi zo.. 

 
De jongens rommelden nog wat in de graasj….zucht 

 En na het eten maakten we een :

De-vakantie-is-bijna-voorbij-vuurtje.

De jongens gilden van plezier! 

 
Daarna weekten ze nog even in bad.

En konden ze frisgewassen zó hun bedjes in! 

 

Over de OortjesCheck, herinneringen en uiteten met mijn lief!💞

Vandaag mochten O’tje en ik weer naar Adelante voor zijn halfjaarlijkse OortjesCheck.

En dat doet ie toch zó goed en geconcentreerd..prachtig om te zien.

En terwijl ik daar dus zat moest ik opeens denken aan toen hij geboren was en er bleek dat er iets niet helemaal in orde was met zijn oortjes..

En zijn eerste testen…Thuis in zijn wiegje.. en In het ziekenhuis

Wat een mooi, klein mannetje was het toch.. 

    
 
Vandaag mocht ie weer met blokjes aan de slag.. 

   
Daarna mochten we nog 45 minuten wachten op de KNO-arts, die zag dat er een beetje vocht zat, maar niks ernstigs. Ik was wel benieuwd omdat hij een tijd geleden vaker over oorpijn klaagde.

Goed.

Op de terugweg mochten we lekker meerijden in t sjeeskarretje voor kreupelen en bejaarden. Haha. O’tje vond het natuurlijk fantástisch! 

Kijk dat snoetje!

 
Vanavond hadden we een avondje voor onszelf…

Ik nodigde hem uit voor een etentje en ja, ík had natuurlijk sushi-bikken in mijn hoofd. Hij niet. Hij wilde graag naar de Griek. 

Nou. 

Vooruit dan!

   
   
En heej: ik vond mezelf gewoon weet eens leuk vandaag!

Ik, het blije ei…  

Een HetLijktWelVakantieWoensdag!

Leuk zeg, allemaal nieuwe mensen die onze vakantieverhalen meelezen. Welkom allemaal!

De eerste werkdagen na de vakantie zitten er weer op. Helaas duurde het bij mij dit jaar veel te lang om de juiste vakantiemodus te vinden. Wat ik persoonlijk best een beetje jammer vond.

De werkmodus terug vinden is ook best een dingetje, maar gelukkig voelde mijn vrije woensdag weer een klein beetje als vakantie. De dag lekker rielekst opstarten. Ik nog even lekker doezelen, terwijl het Wakkere Mannetje naar Nijntje keek… 

Kijk die hándjes! Zó cute! 

 
En vroeg opstaan betekende voor ’t Mannetje ook een flinke dut doen.. Dus werden de boodschappen naar de middag verschoven.

En wat heerlijk, die warme oortjes, wangetjes en armpjes als ie dan weer wakker is!

Ach wat hou ik daarvan.. 

 
Na het wakkerworden en de boodschappen sjeesden we gauw richting Het Paradijs, waar het hoog tijd werd voor een lekkere ploens! O’tje zonder zwemvestje. Dat jong wil alleen maar duiken joh!

   
Mooie herfstbladeren in augustus….

Wat een prachtige kleurtjes!

 
Ik liet de Grootste en de Kleinste bij opa en oma achter voor een logeerpartijtje en nam O’tje mee naar huis. Wij mogen morgen weer op oortjescontrole! Jippie!

Op de terugweg in een buurtdurp gestopt en een superleuk winkeltje met leuke,stoere én betaalbare jongenskleding ontdekt! Deze shirtjes kon ik niet laten hangen…

 
Goed.

Mijn vrije dag zit er weer op..

Bijna weekend zullen we maar zeggen!

*kucht*

Fijne avond nog!

Even stoppen om Astérix een handje te geven…

We wilden eigenlijk helemaal niet naar huis, en om dat zo lang mogelijk uit te stellen hadden we voor de jongens nog een verrassing…

Maar éérst mochten we om 4 uur midden in de nacht vertrekken. En ja: we vergaten Paul zijn waterschoenen..die hangen nog aan een tentstok te drogen…hmm

Goed. We reden een uurtje of wat en kwamen rond 10 uur aan bij Parc Astérix!  We waren hier in 2010 al eens met R en O’tje zwom nog wat rond in mijn buik.. Lees maar…

Toen regende het pijpenstelen. Nu was het bloedje heet..én waren we er met ál onze ventjes!

Ik vind het toch zó leuk daar.

En de jongens ook natuurlijk… 

    
    
    
Kijk nou: onze 4-jarige durfde helemaal alleen met Astérix op de foto! Ik vond ‘m zó stoer!

    
    
    
    
    
    
    
    
 
Laat in de middag vertrokken we dan écht naar huis…

Daar kwamen we rond 22.00 uur aan. Hélemaal kapót natuurlijk !

Maar het was het zéker waard.

Wát een fijne afsluiting van deze superfijne vakantie was dit…

Morgen weer werken. En nee, we hebben géén zin!

Blugh!

*negeermodus aan*

VA-KAN-TIE!

Bohhhh jongens.

We waren op vakantie. In dat heerlijke Frankrijk! We aten ons ongans aan heerlijke baguettes en croissants. Tijdens de boodschappen vergaapte ik me aan al t lekkers in de supermarkt.

We lazen, klommen de hoge berg op, bezochten de Grotten en wat brocantes. Er werd wat met magneten gevist, geploenst en kreeftjes gevangen in t riviertje. ’s Avonds moesten we onze kinderen weer vangen om ze in bed te krijgen. Ze struinden en fietsten de hele dag met andere kindjes rond op Deze heerlijke camping…

Na alle auto-ellende konden we dan toch écht vertrekken! Joehoe!

  

  

  

  

    

  

  

  

Kind van zijn moeder…nu al selfies maken…  

  

  

  

 O’tje met Loes en Pim. Ach wat hebben ze veel samen gespeeld! 
  

  

  

  

  

  

  

Heej, wie staat daar een beetje te sjansen?!  

  

 
  
  

Er staat nog zóveel moois..  
    

Samen bbq-en!
    
  

Helpen in de moestuin..  
  

Buiten dutten…  
  

Het eten is klaar!  
  

Even uitrusten tijdens een flinke bergwandeling…  

Paul hield zich uren zoet met zijn magneet…
  

Poffertjesmiddag!  

Stoer!
  

Jippie! Een lieve Julie als buurmeisje! We waren allemaal dól op haar!  
    

Frankrijk is zó mooi!
  

 

  
    
   

En ja, ik denk dat het overbodig om te zeggen dat we geen zin hadden om naar huis te gaan.

Het was zo fijn…

Engelen bestaan!

Het geluid van een zak rijst, hoorde mijn lief tijdens het rijden. Wat een scheurtje in de turboslang bleek. Die constatering deden ze gisteren, vanmorgen mocht ik m voor deze reparatie brengen.

Tot ik gisteravond bij Het Paradijs wegreed en een storingsmelding: “laadstroom defect”. 

De ANWB kwam, zag en constateerde dat er blijkbaar iets vast gezeten had en een riempje was door blijven draaien..en rookte en stonk.

Maar: ik kon ermee doorrijden. 

Oma reed voor de zekerheid met de kindjes achter me aan. Alles ging prima.pfieuw

Vanmorgen in alle vroegte de jongens uit bed getrommeld en naar de garage vertrokken. Daar verteld over de betreffende foutmelding dus dag zouden ze ook nakijken. Mooi.

Turboslang gefixed én alles gecheckt, niks geks gevonden..

Wij helemaal heppie op weg naar huis! 

 
De pret duurde tot 10 minuten van ons huis vandaan…

En dan sta je daar, langs de ringbaan, in de volle zon, met je 3 kotertjes.

Niks meer. STOP zei t autooke.

Djuu!

Weer belde ik de ANWB.

Intussen een vriendin gebeld om te kindjes op te halen. Die zaten op een handdoekje in t beetje schaduw cakepops te smikkelen.  

    
 Er stopte namelijk een ontzéttend lieve jongen op een scooter, die vroeg of alles oke was, hij gaf me brandblustips, haalde koud water bij een huis verderop. Zó lief en meelevend.

Intussen werden de kindjes opgehaald. Weer een zorg minder.

Ik kon wel janken. Wat nu?!

Een voorbijrijdend collegaatje had ons zien zitten en kwam aan met een doos ijsjes! Ook zó lief en zéér welkom! Jammer dat de kindjes al weg waren…

Ze bleef bij me en dat was heel fijn. Een persoon die wél nog een beetje nuchter kan denken in tijde van paniek. 

En ga dan maar eens bellen, naar garages, vlak voor t weekend, in vakantietijd…

De ANWB kwam, zag …en kon eigenlijk niks doen dan me vertellen dat er een onderdeel gesmolten was. 

 
Ik wachtte en wachtte… 

Er stopte nog een jonge vrouw om me een pakje wicky te brengen. 

Té lief gewoon!

 
Ik vond nog een niet-opgegeten-uitgedroogd broodje van mijn peutertje in mijn tas.. Zálig!

 
En wachtte en wachtte… Hot hot hot

 
Gelukkig had ik de FLOW bij me. Daar werd ik warempel zelfs een beetje zenn van!

Een behulpzame garage in ons durp bestelde vanmiddag gauw nog t betreffende onderdeel en de bergingswagen bracht me naar t juiste adres. 
En dat was eigenlijk best wel heel cool! 

Voor een keertje dan he? Niet elke week, maand of jaar hoor!

   
Dus.

Nu is t afwachten geblazen wat de auto betreft.

Maar wat bén ik blij met ons lidmaatschap! 

 
Dank jullie wel, lieve engeltjes, dat jullie vandaag zo goed voor ons hebben gezorgd!💋

Wat een avontuur weer… 

Maar wat ik me ook afvraag: hoe ging dat “vroeger” toen er nog geen mobiele telefoons en internet waren?!?

Een dag met een hoog Ploensgehalte..

Ikzelf sliep vannacht amper, maar ohh wat was t heerlijk  om naar dat slapende aapje te kijken..

Maar wat was het zálig wakker worden vanmorgen!

En dat ontbijtje was verrukkelijk ! 

   
En wat een feest: oma Mariet kwam óók zwemmen! 

   
En omdat we toch niks anders te doen hadden, ploensten we extra vaak het zwembad in vandaag. 

    
 
Later in de middag raapten we ons boeltje weer bij elkaar en reden we met “kepotmeuge kiendjes” naar huis. 

 Wát een heerlijke mini-vakantie was dit!