Kermis-vrij..

Vandaag had ik vrij ivm kermis in Weert.

Ik begon de dag met de mededeling dat ik vandaag écht geen zin had om brood voor ze  te smeren .. Verbaasde gezichtjes keken me aan.he?!

Nou, dan moeten jullie tussen de middag maar thuis komen eten, zei ik erachteraan.

Jaaaaaaa! riepen ze blij, want dát komt natuurlijk haast nooit voor.

Ik had me deze dag met mijn nieuwe beste vriendin vermaakt.

En ja. Dit is écht een musthave

I’ts amázing! zouden ze op tellsell roepen. En dat is het écht!

Geen geklieder met water dat overal op druipt. Én streeploos schoon.

Mijn ramen blinken als nooit tevoren..een soort kruimeldief, maar dan voor je ramen zeg maar..

Ik ben flieft. Echt! 

 Maar die kermis. Daar waren we nog altijd niet geweest, maar toen Paul thuis kwam was het éindelijk zover…

De jongens hélemaal door het dolle heen natuurlijk.

   
    
   
De grote jongens mochten bungeejumpen…KLIK!
En kijk eens wat die O’tje durft… KLIK!

We konden natuurlijk maar een klein stukje van de hele kermis zien, toen moesten we alweer naar huis…wát een heerlijk dagje!

De Vrouw van de Houthakker..

Poef!

Met roodverbrande wangen plof ik doodmoe op de bank.

Kiendjes uit bad geplukt en ik hun bedjes gebonjourd. 

Klaar met deze dag.

Als vrouw van de Houthakker spoelde ik onder de douche ook even alle houtsnippers en rondspetterende kettingolie van me af.

Leuk zo’n omgezaagde boom, maar dan…

Dan mogen de kleine takken afgeknipt worden en door de hakselaar geduwd.

De grote stammen werden in stukken gezaagd. De rest ligt klaar voor het Sinte Merte Vuur.

Het is nog een troep in de tuin hoor.

Alleen nu een georganiseerde troep zeg maar.

En zo’n berg hout, daar kunnen de jongens úren mee spelen… 

    
    
    
   
We sloten af met kaasfondue.

Ook wel “met je kontje in het water” genoemd. 

 

Heerlijke kinderfantasie..

Vandaag kwamen er “wat mannetjes” om ons van die joékel van een berk af te helpen. Die zonder blaadjes…

We hadden speciaal gezocht naar iemand die erin zou klimmen en dan de afgezaagde stukken aan een touw opvangen. Zo zou onze graasj ook heel blijven. Dat was t idee…

Best spannend dus. Voor ons, maar voor dat bomenmannetje niet..

Maar oeh wat is dat gaaf om te zien zeg! 

    
    
    
    
    
    
   
Heerlijk om te zien dat opeens de fantasie van de jongens op hol slaat en ze geen boomstammen en takken meer zien maar een quad, een heftruck en nog veel meer!

Heerlijk buitenwerken en -spelen dus!

Ruup maakte buiten een mobiel barretje waar je drinken kon bestellen .súperhandig in onze tuin dus!

Oh ja  en  wij maakten nog  een scháttig schaduwfotooke … 

 Nou  nu mag die veel-te-drukke-schoorsteen veger gauw komen om onze rookkanalen schoon te maken en voor wat advies..

Feest in de tandartsstoel!

Sorry.

Maar ik heb t een beetje druk.

Zo kwam ik er vanmiddag in de tandartsstoel achter dat mijn zoon vandaag feest had.

2,5 is ie!

En in België schoolwaardig dus.

Alleen moet ie nog even wachten tot na de eerste vakantie.

Maar ach wat is t toch een heerlijk ventje.

Ik blijf me maar over ‘m verbazen..

Wat ie allemaal kan en zegt.

En vooral dat laatste. Dat jong blíjft maar praten joh! Om gék van te worden. En dan ook stug blijven zeggen: kráán! Mama kraaaaan! Daar! Mamaaaaaaa daar! Kraan! Kijk!

Pffff. Doorgaan tot ik antwoord geef. Ja! Kraan! Cool he? zegt ie dan. Nou dan lig ik alweer in een deuk!

En dan met dat zware stemmetje van ‘m. De lolbroek!

We hebben een hoop lol, dat is een ding wat zeker is!  

 
Ok. We gingen dus óók nog naar de tandarts vanmiddag. En maken van te voren een plan de campagne. Dat ik als eerste ga, en wie er dan volgt. Dit  om krijstaferelen in de tandartsstoel te voorkomen.. En de regel: braaf blijven zitten tot je aan de beurt bent.

Hihi. Tja en toen moest ik een beetje gniffelen toen ik het grut vanuit de stoel zag zitten.. 

 
De tandarts moet ook altijd even om ze lachen. Geen idee waarom eigenlijk. Ik vond t alleen iets minder grappig dat die Dracula-tandjes van R straks voor een leuk beugeltje gaan zorgen…Maar goed, pas al ie 11 is..kunnen we alvast sparen… Great! #not

Het Blonde Mannetje had zich bij binnenkomst meteen maar een speeltje uitgezocht. 

Dapper was ie toch wel….dacht ie. 
En weet je?  ik blijf me er elke keer weer over verbazen dat ze élke keer weer dat ene vliegtuigje, dat bij t in mekaar zetten al stuk gaat, kiezen.. Om vervolgens weer dikke tranen te huilen . Ik begrijp t niet…je zou toch zeggen…….

Goed.

Ons Blonde Mannetje 2,5 dus en O’tje die volgende maand alweer 5 wordt. 

Maar daar denk ik even niet aan, want dan heb ik t nóg drukkerderder. Want óók nog een kinderfeestje! Pffff

Nog 2 dagen. 

Dan hebben we weer weekend!

Maar eerst vrijdag nog bikkelen om de Kienavond van ut belsje schooltje. 

Oh ja. Dáár ben ik zo druk mee.

Dus.

Doei!

Perficiat mam!

   
  

 Vanaovend waas ut dien feestje.

Waat waas ut heerlijk om dich aeve lekker te verwinne!

Aeve gezellig tied veur mekaar…

Leeve mam, alvas perficiat mit diene verjeurdig!

dieke kus!

Nede toe?!

Vannacht om 2.00 uur stond het Blonde Mannetje naast mijn bed: mamaaaaa? Nede toe?!

Nee schat, het is midden in de nacht, ga maar lekker slapen.

Nee mama! Nede toe!

 Jaja dat krijg je he? Man man. 

Niet veel langer riep O’tje :  heej! Ik pas er niet tussen! terwijl hij zich tussen ons in probeerde te wurmen..

Geen wonder dat ik deze dag dikke vriendjes was met deze.. 

 En zo gebeurde het dan toch dat ik me rond de middag weer een beetje mens begon te voelen..

Toen mocht ik geZellog door Nasr de zwemles. Great!

Daar eenmaal klaar, terug naar huis, koken, eten , grut badderen en naar bed.  

 En ik ook. Half 9 nam ik me voor, en dat lukte!

Nu lekker slapen en morgen weer een nieuwe dag!

Truste!

De herinneringenmuur en een leeg koppie

Ménsen!

Wat was dit een zalige zonnige zondag!

Er heerst grote opruimwoede en dan vooral in de graasj. En ja, dát mag in de boeken! Velgen, winterbanden, weet-ik-wat-voor-onderdelen-en-van-welke-auto, bakfiets, wég ermee! Verkopen die handel!

Ik zeg altijd maar zo: een opgeruimd huis (graasj in dit geval) is een opgeruimd hoofd. En echt! Het werkt! Lang leve marktplaats!

Ik breidde onze mooie-herinneringen-muur éindelijk eens uit met foto’s van onze jongste telg.

Nu weer op zoek naar wat kitcherige fotolijstjes…  

 We hadden nog een andere klus waar we al een hele tijd tegen aan hikten: namelijk onze oude perenboom naast ut Huisje.

Die kreeg afgelopen zomer namelijk geen groene blaadjes meer en moest dus om.

Maar helde mij iéts te ver naar de kant van de buurman… Ik was bang dat ik m niet kon houden en hij de verkeerde kant op zou vallen.

Maar vandaag konden wij de hele wereld aan en hóp daar ging ie! 

    
    
    
En opeens kwam daar onder wat groen-geworden tule de geboortekrans van het Blonde Mannetje te voorschijn!

    
 
 
We kregen goede hulp van De Mannen. Kijk, dat scheelt een hoop!

Vandaag gingen we niet naar de kermis. De kermis op zondag, daar krijgen we een beetje jeuk van. Dat is alleen maar pronken met je nieuwe outfit en bekeken worden .brrr dus. Wij zagen liever bomen dus

Op stap met de knapste mannen van ut durp…

Het was een aparte zaterdag.

Ik deed allemaal dingen die ik op de planning had en het ging ook nog eens heel rielekst ook nog.
Ruup ging weer naar de Welpen en een schoolvriendje kwam een keertje kijken en dat vond hij helemaal te gek natuurlijk!

Ik deed boodschappen en mijn lief kookte!

Niet van woede hoor, nee, ik de keuken. Met eten en potten en pannen enzo. En ja. Dat mag in de boeken..

Maar verhip!

Wow! 

 
U begrijpt: dát mag ie vaker doen!

Mjammie!

Na het eten gingen we dan éindelijk naar de kermis…

En kijk wat een knappe kerels! 

 
Allemaal in bloesjes-net-als-papa, wangdat hoort bij de kermis, toch mama?!

Haha grappig dat ie een “net bloesje” linkt aan kermis.

Het meisje met haar 4 knappe mannen! 

 
En ja onze kermis is zo heerlijk kneuterig, maar perfect voor deze leeftijd. Lekker overzichtelijk voor de kindjes..

Botsauto-selfies! 

   
En ach. Het blijft toch altijd leuk.. 

    
    
   

Over die krukken en mijn nieuwe liefde..

Oh ja, dan kom je op maandag uit je werk en blijkt dat je oudste zoon meteen nadat je m op school hebt gebracht, op zijn knie is gevallen.

En aangezien hij in de fase zit waarin hij stoer en flink wil zijn, had hij niks tegen de juf gezegd..

Totdat hij iets op t bord moest schrijven en naar voren strompelde..

Toen zag zijn juf t pas en kwam t verhaal er pas uit.

Eenmaal thuis kon ik t koelen en hooghouden. Geen basketbal voor m helaas..

En dan de dag erna. Hartstikke stijf en dik en moeten we wel of niet naar de dokter en wie gaat dat doen. Joehoe voor de werkende ouders. Blughhh.

Goed. Het ging eigenlijk wel en hij wilde gewoon naar school . Ik zou t vanzelf wel horen als t niet zou gaan..

In mijn pauze haalde ik voor de zekerheid toch maar een setje krukken en vroeg me tegelijkertijd af of ik niet beter een setje kan kopen… Met 3 boys in the house zal ik ze vást nog wel eens nodig hebben..?  

 Anyway, hij stroempelt nog wat maar t gaat steeds beter. Af en toe eens een broertje wat er per ongeluk (of niet) op gaat staan…

Vanmorgen flink wezen shoppen voor de Grootsche Kienavond van ut belsje schooltje. Echt. Je moét erbij zijn! 

Verder hadden we best een rielekste vrije middag en na t eten trof ik buiten de DruivenBoefjes aan.. 

      
    
Yup.heel verstandig ja. Op een skelter. Met je kreupele knie…

Oh en nog wat. 

‘T zadel hoefde alleen wat omlaag en daar ging hij hoor… KLIK!

Hij doet dat gewoon joh!

En ik?
Ik kwijlde de hele dag wat boven mijn nieuwe liefde… 

 

Dat was t weekend…

Pats! Weg weekend!

We hadden een súper te gek feessie bij lieve vrienden die we dus veel te weinig zien! De kinderen jumpten wat op t springkasteel met hun buikjes gevuld met lekkers uit dee frietwagen en ijscokar. Één groot feest dus!

Zondag zaten O’tje en R en ik weer op ons vaste stekkie naar 220 vrachtwagens te kijken. Echt. Ik blijf het zó’n gaaf initiatief vinden, de truckrun. 

    
    
 

  
Daarna hadden we gewoon weer een feestje! Tja en zo rijd je weer naar huis met 3 heel moeë kiendjes..

En poéf weg weekend…

Vanavond was er info-avond in R zijn nieuwe klas. En wat wass t toch ontzettend fijn om te zien dat daar een enthousiaste, lieve juf stond die de magische woorden sprak: het welbevinden van het kind vind ik eigenlijk nog belangrijker dan de scores! Hoerá een juf met een ❤️!

Ik geloof nu al dat mijn zoon een gewéldig leuk jaar gaat krijgen!

*dansje doet*