Over het KlusTeam, ’t banknachtje en bandje A!

Tweede Paasdag stond het KlusTeam weer klaar!

Project Peperkoekhuisje moet wel gewoon doorgaan he?

    

  Het was een fijn klusdagje, maar afgelopen nacht was minder plezant.

En deze bracht ik op de bank door met het kaboutertje naast me.. 

Deze week heb ik wat extra dagen vrij omdat de mannetjes 2(!) weken paasvakantie hebben. Maar deze vakantie vult zich veel te gauw met allerlei afspraken.. Zo trok en duwde de fysio mijn lijf vandaag weer een beetje in t fatsoen. Hopelijk helpt ‘t.

Vanmiddag was de wekelijkse zwemles en kreeg O’tje zijn A-bandje! 

Wat dus betekent dat hij mag gaan diploma-trainen! Hij is deze maand precies 1 jaar bezig dus die vliegt zo door die zwemlessen heen! Die moét de zwemgenen van zijn moeder hebben… 

   Morgen mag hij dus al voor een extra les.

Ja dat bedoel ik.

Weer een gat gevuld in de agenda…

(Dat ie geen prijs had gewonnen met het versieren van de kroon, was hij door t bandje gelukkig zó vergeten!)
   

Weekend..

Zaterdag fietste ik 4x heen en weer om Grote Zoon naar de scouting te brengen. Wind tegen op de terugweg en een doodmoeë zoon van alle heitje voor karweitje klusjes! Maar wat hebben ze het leuk gehad!

Wij zetten het peperkoekhuisje een keer de hoogte in in elkaar om een idee te krijgen hoe groot het nou eigenlijk is.. 

Ehhh groot dus!

 
  
  
Gisteren, eerste Paasdag kwam oma Mariet ontbijten én gingen we “eikes rape ” in ’t bos.. 

  

De teleurstelling bij de mannen was groot toen er vanmorgen buiten geen eitjes te vinden waren. Stomme regen!

Maar heej! Er lag vanalles in de kamer! 

  
Verder was het een hele gare dag. Dat verzetten van die tijd ook, ik begrijp niet dat ze dat áltijd ’s nachts en in t weekend doen. Waarom kan dat niet op vrijdag om 16 uur?!?

Beetje bankhangen, knuffelen en steengrillen, zo kwamen wij de dag door.

 
Zo.

Dat was de Eerste.

Op naar de Tweede Paasdag!

   

De grootste held…

Oké. 

Johan Cruijff is dood….

’s Werelds grootste held.

Het enige wat ik kan denken:
68 jaar
Longkanker

De liefste papa.

Jij was mijn grootste held……

Feest feest feest!

Op je échte verjaardagsdag eet je een cakeje als ontbijt…krijg je knuffels van je liefje op het schoolplein…kom je met je mooie kroon naar buiten…gekust door je andere liefje…komt er heel veel lieve,gezellige visite naar de binnenspeeltuin…en eten we nóg meer cakejes…en nogat (Ellen niet)(nee echt niet) (oké, dat was de laatste)…maakten we een bedje voor Jules..en werd deze voor het slapengaan voorgelezen..

Dát was jouw mooiste 3e verjaardagsdag.

Meer hoeft t niet te zijn.

Dank je wel dat jullie erbij waren!💕

   
    
 

Écht 3!

Vandaag is ut Kleine Mannetje dus écht 3..

Altijd leuk om de verhalen van toen even terug te lezen. Wat een mupke was t toch! 

Lees even gezellig mee…

 Vers van de pers…KLIK

Hoe het ging……. KLIK

Het kaartje… KLIK

En over de állerliefste kraamhulp! KLIK

Het meest schattige kamertje KLIK

Groot Feest met de In-je-nopjes Taart!

Éigenlijk wordt ie woensdag officieel pas 3, maar vandaag was hét Grote Mensen Feest!

Deze mooie Lentedag maakten we hem wakker met kaarsjes en werd er voor hem gezongen.

Én mocht ie natuurlijk de kedootjes van de Broers uitpakken. 

 
Daarna kwam de grote doos naar binnen en daar zat een súpertoffe schommel in! 

 
Het huis werd verder versierd en we hadden heel aparte slingers…

Och en wat is dit toch een heerlijke leeftijd. Zo heerlijk puur, blij vanuit de tenen en zo heerlijk spontaan..

Iedereen werd dan ook met open armen (want daar moest t kedoo in) ontvangen.
Scheuren… En héél blij kijken!

En wat wás het een súperverrassing dat zijn liefste vriendinnetje opeens voor onze deur stond! Hij werd er helemaal verlegen van.. 

   
En toen kwam de M&m-Nutella-Nopjes-Taart! En hij was zálig…al zeg ik t zelf! En zo op, dat ook!  

 Ach lief Blond Mannetje.

Jij maakt van elke dag een feestje.

Beloof me dat je dat voor altijd blijft doen!

Xx

 

Oh ja, 3 jaar geleden liep ik er zo bij… 

  

Vrijdagavond: Fikkie-avond..

Vrijdagavond.

Moe van deze week.

Dus is het Fikkie-Marshmallow-Tijd!

En nee dat kon niet tot morgen wachten, dat moest vandaag.

Dat dus.

Ik geniet…. 

    
 
Mijn Trots.

Mijn Vuurmannen…

Mien foenkeleers…

Speciale zwemles

Gisteren was er feest bij de zwemles en mocht er een papa,mama, opa, oma of grote broer/zus  meezwemmen.

Grote Broer vond dat natuurlijk helemaal te gek. Ik ook, want ja, ik in badpak….nou. 

Goed.

Ik kón ook niet meedoen, want dan had ik nog zo’n klein mannetje dat daar dan rondhuppelt..

Opvallend was dat er spontaan opvallend wel papa’s gecharterd waren..

De mannen aan de slag.

En ze vonden het allebei súperleuk! 

 
En? Kleine Man: hoe deden ze t? 

 
Nou.

Zo dus!

Frisse neuzen, vitamine D en gekleurde snoetjes..

Een zalig buitenweekend zorgde voor frisse neuzen, een hele berg vitamine D én gekleurde snoetjes…
En het állerfijnste is dat de dagen zo lekker lang worden.
En terwijl ik een dejavu van 16 weken aan een stuk door plafonds schuren kreeg, bedacht ik me dat dit nu ook wel eens zo’n klusje zou kunnen worden.
Maar met zo’n lenteweertje is dit helemaal geen straf!
Heerlijk klus en buitenspeelweer dus! 
En daarbij wil ik jullie dit filmpje van deze vroege paashaas niet onthouden… Kijk m rennen!: KLIK!

    
 

De jeugd van mijn kinderen en de diepe frons..

Vanmorgen mochten we weer naar Adelante voor de halfjaarlijkse Oortjescheck van O’tje .En dat doet ie toch altijd zó braaf he?  

 

Met zijn rechteroor hoorde hij dit keer beduidend slechter en na testen blijkt dat er vocht achter t trommelvlies zit. Waarschijnlijk in de toekomst een rondje nieuwe buisjes vrees ik.. Germ

Daarna bracht ik hem naar school en wachtte ik braaf op mijn sushi-dates. 

In het zonnetje uf kurs..he verhip, die fronsrimpel tussen mijn wenkbrauwen wordt ook maar dieper en dieper he? Jeetje man. Tijd voor botox! 

 En die date was natuurlijk weer gruwelijk-veel-te-veel-gevreten-lekker. Boh boh.

Daarna naar school geracet en eindelijk thuis ..

Mogen we weer buiten graven? Vroegen de mannetjes. Ja tuurlijk! Graag zelfs! 

En opeens zag ik het plaatje voor me, dat ik altijd voor ogen had hoe ik de jeugd van mijn kinderen zou willen zien.. 

    
…dat het er drie zouden zijn was toen absoluut ondenkbaar en dat het óók nog 3 jóngens zouden worden al helemáál niet!

Tevreden wiegde ik met mijn volle sushi-buik wat heen en weer op het schommelbankje..

Uiteindelijk kwam ik toch nog even in actie, heb ik een stronk uitgegraven én een grote struik flink gesnoeid..

Daarna was ik moe.

Ja joh, ik moet me nog maar eens van die maffe fietstochtjes in mijn hoofd halen! Tsssk

Gekke ik