Categorie archief: Avontuur

Engelen bestaan!

Het geluid van een zak rijst, hoorde mijn lief tijdens het rijden. Wat een scheurtje in de turboslang bleek. Die constatering deden ze gisteren, vanmorgen mocht ik m voor deze reparatie brengen.

Tot ik gisteravond bij Het Paradijs wegreed en een storingsmelding: “laadstroom defect”. 

De ANWB kwam, zag en constateerde dat er blijkbaar iets vast gezeten had en een riempje was door blijven draaien..en rookte en stonk.

Maar: ik kon ermee doorrijden. 

Oma reed voor de zekerheid met de kindjes achter me aan. Alles ging prima.pfieuw

Vanmorgen in alle vroegte de jongens uit bed getrommeld en naar de garage vertrokken. Daar verteld over de betreffende foutmelding dus dag zouden ze ook nakijken. Mooi.

Turboslang gefixed én alles gecheckt, niks geks gevonden..

Wij helemaal heppie op weg naar huis! 

 
De pret duurde tot 10 minuten van ons huis vandaan…

En dan sta je daar, langs de ringbaan, in de volle zon, met je 3 kotertjes.

Niks meer. STOP zei t autooke.

Djuu!

Weer belde ik de ANWB.

Intussen een vriendin gebeld om te kindjes op te halen. Die zaten op een handdoekje in t beetje schaduw cakepops te smikkelen.  

    
 Er stopte namelijk een ontzéttend lieve jongen op een scooter, die vroeg of alles oke was, hij gaf me brandblustips, haalde koud water bij een huis verderop. Zó lief en meelevend.

Intussen werden de kindjes opgehaald. Weer een zorg minder.

Ik kon wel janken. Wat nu?!

Een voorbijrijdend collegaatje had ons zien zitten en kwam aan met een doos ijsjes! Ook zó lief en zéér welkom! Jammer dat de kindjes al weg waren…

Ze bleef bij me en dat was heel fijn. Een persoon die wél nog een beetje nuchter kan denken in tijde van paniek. 

En ga dan maar eens bellen, naar garages, vlak voor t weekend, in vakantietijd…

De ANWB kwam, zag …en kon eigenlijk niks doen dan me vertellen dat er een onderdeel gesmolten was. 

 
Ik wachtte en wachtte… 

Er stopte nog een jonge vrouw om me een pakje wicky te brengen. 

Té lief gewoon!

 
Ik vond nog een niet-opgegeten-uitgedroogd broodje van mijn peutertje in mijn tas.. Zálig!

 
En wachtte en wachtte… Hot hot hot

 
Gelukkig had ik de FLOW bij me. Daar werd ik warempel zelfs een beetje zenn van!

Een behulpzame garage in ons durp bestelde vanmiddag gauw nog t betreffende onderdeel en de bergingswagen bracht me naar t juiste adres. 
En dat was eigenlijk best wel heel cool! 

Voor een keertje dan he? Niet elke week, maand of jaar hoor!

   
Dus.

Nu is t afwachten geblazen wat de auto betreft.

Maar wat bén ik blij met ons lidmaatschap! 

 
Dank jullie wel, lieve engeltjes, dat jullie vandaag zo goed voor ons hebben gezorgd!💋

Wat een avontuur weer… 

Maar wat ik me ook afvraag: hoe ging dat “vroeger” toen er nog geen mobiele telefoons en internet waren?!?

3 reacties

Opgeslagen onder Avontuur, Dagelijks gepraat