Deze doordeweekse dinsdag…

Neem nou een doodgewone doordeweekse dinsdagavond. Reserveer bij dat ene restaurant waar de kinderen al een tijdje alleen maar geweldige verhalen over horen…

Gá en lees hoe het was…

Knuffelen met mijn nieuwe vriendinnetje..

Zó!

Ik deed het gewoon.

Één druk op de knop en mijn nieuwe vriendinnetje was onderweg.

En ja hoor. Vanmiddag kon ik haar gewoon al knuffelen!

Heerlijk…!

Over de minecraft-taart en de oranje meneer…

Oh jeetje. Wat nu?

Zomaar een hele week helemaal niks geschreven. Ik kan me voorstellen dat jullie je vrééschlijke zorgen maakten.

Maar dat ik nergens voor nodig hoor.

Zondag vierden we het Grote MensenFeest van Grote Zoon.

En ik wreef me maar weer eens over mijn hartje en knutselde dit keer een Minecraft-taart in mekaar..

Dat was reuzegezellig!

Verder hing deze week aan mekaar van werken, vergaderingen, babietje knuffelen, op ziekenbezoek  info-avonden en uitzendingen missen. En die weer terugkijken dus.

Dat dus. En dan ook die andere bewoners van ons Limburgse huisje wat aandacht geven. Dat ook.

Dus ja. Ik was nogal toe aan weekend.

Dus begon ik maar met wassen, drogen, wassen en drogen x 5…

En zorgen voor frisse bedjes enzo.

Ook deed ik weer verwoede pogingen om de kasten weer van overtollig speelgoed te ontdoen. Zodat ik ze weer kan vullen met kleding enzo.

Maar opruimen is zo fijn.

En andere mensen blij maken ook!

Dus.

Niks aan het handje hierzo dus.

Geen paniek.

Alhoewel.

Gisteren zat ik voor de buis en keek naar een oranje meneer met een heel enge uitstraling. Met naast hem een heel nep barbiepopje. Die meneer dacht de baas van Amerika te worden. 

Vanmorgen bleek dat dit écht was.

Geen droom.

Geen cheap-ass-film.

Geen uitzending gemist…

Damn…

En zeg nou niet dat ik jullie niet gewaarschuwd heb…

Sneeuw!

Al sinds donderdagavond waren de mannetjes aan het wachten op de sneeuw.

Maar er kwam niks…

Vrijdag dan?

Ja er viel wel wat, maar t was ook zó weer verdwenen..

Vanmorgen was het éindelijk zover dus hophop: allemaal warm aankleden en óp naar de Tungeler Wallen!

Want dáár moet je zijn als er sneeuw is!

En met het zonnetje erbij leek het alsof we in een prachtig sneeuwgebied ver weg waren. Maar in feite waren we 5 minuten van huis…. Zó heerlijk!

KLIK en geniet mee!

Game-feest!

Van te voren was hij niet heul enthousiast over mijn feestjes-idee van dit jaar, maar na vanmiddag vond hij het hélemaal te gek!

Een héle middag gamen en spellen doen.

Wat willen  jongens van 9 nog meer?!

We gingen naar E-village!

Klik HIER om mee te genieten met de mannen…

Grote Zoon: Van 2008 tot nu..

9 jaar geleden.

Och wat was ik intens gelukkig en zwanger van ons eerste aapje.

9 jaar geleden schreef ik ook al stukjes, maar toen op Aapiedebruijn

Daar kon je mijn gekeuvel lezen en ook over De kraamkamer…

En toen, op 10 januari was het dan eindelijk zover en Was hij er! 

En wat was het een mooi, emotioneel moment om mijn ouders te bellen en te vertellen dat we een zoon hadden gekregen…

De kapster was gekomen en een paar uurtjes later had ik het mooiste babietje van de wereld uitgepoept.Jaja. Écht waar.
Lees hier Het hele bevallingsverhaal..

Daarna zweefde ik op mijn eigen blauwe wolk en was ik de gelukkigste mama te wereld
Mijn lieve vriendinnetje D maakte het mooiste Geboortedoek en dat hing me daar buiten prachtig op ons huisje te shinen. Ons aapie.

6 dagen voor de bevalling deed ik nog een buik-Fotosessie en dat was dus maar net op tijd.
Oude opi leefde toen nog en gelukkig konden we nog een foto van de 4-generaties maken..
3 1/2 week oud en toen ging ik al vastelaovend vieren met mijn  Kroegtijger

Toen je een half jaar oud was kreeg je een heel stoer Helmpje om je koppie weer mooi rond te krijgen..
Je was écht een superblije, lieve lollige baby!

Hier werd je al 1 jaar
Het jaar vloog voorbij en opeens was je al 2 jaar… Wat een moppie.
Daarna werd je al 3 jaar en maakte ik een prachtige ark-taart voor je..  Wat een energie had ik daar nog!

Kijk, hier werd je al 4 jaar en kreeg je een prachtig Ridderfeest..
Toen je 5 jaar werd hadden we een heel verdrietige tijd achter de rug, toch vierden we jouw verjaardag, de dag na crematie van de liefste papa..Hoe ik t deed, geen idee maar er stond een mooie schatkist-taart voor je klaar..
Daarna werd je 6 jaar en dat vierden we met een super-te-gek Legofeest!

Toen je 7 jaar werd wilde je graag een Skylanderfeest!
En vorig jaar toen je 8 jaar werd, wilde je een Basketbalfeest! 

Nu ben je al 9 man! Vanmorgen kreeg je je beschuitje met een kaarsje en zongen we voor je.

Na school was er een heerlijk taartje.

Hij mocht t avondeten kiezen, dus gingen we naar de pannenkoekenbakker. Jippie!

Een toetje met een kaarsje én muntjes om iets uit de schatkamer uit te zoeken.

Meer hoeft ’t niet te zijn…

Grote Zoon 9!

Lieve, Grote Zoon.

Jij bent het die mij voor het eerst mama maakte.

Jij veranderde mijn leven voor altijd.

Jij bent diegene die de eerste stappen mag nemen.

Jij die alles voor je broertjes voor mag kauwen.

Jij.

En ik ben er zó enorm trots op dat ik jouw mama mag zijn…

Samen glibberen met Grote Zoon..

Yes! Er lag sneeuw vanmorgen!!
Dus werden de snowboots en skipakken uit het stof getrokken en rende het grut naar buiten. Ze gílden van plezier. Zó heerlijk!

Grote Zoon heet niet voor niks zo. Hij groeit als een bezetene en helaas voor hem, kan ik niet effe snel “shoppen” in een van onze “kledingvoorraadkasten” zoals ik dat voor zijn broertjes wel kan. 

Ieder nadeel heeft een voordeel, dus moet er nieuw spul aangeschaft worden. Hè wat naar nou voor ‘m…;-)

Dus togen we, net als TOEN(KLIK!), op deze glibberige zaterdag richting bushalte om vervolgens met de trein The Big City of Eindhoven met een bezoekje van ons te verblijden.

Daar glibberden we van winkel naar winkel…en we lunchten gezellig samen..

En ja, we zijn súpergoed geslaagd!

Schoenen, sokken, riem, ondergoed, broeken, t-shirts, broeken, de héle rimbam.

Klaar.

Hij kan weer verder groeien.

Want dat doet ie toch zo geweldig goed.

Bijna 9 is ie. 

Nog maar een paar nachtjes slapen…

Gelukkig waren we nog op tijd terug om nog even lekker met de andere mannetjes in de sneeuw te spelen!

De-tot-half-3-in-je-pyjama-dag..

De laatste vakantiedag is alweer voorbij. Jaja het weekend nog, dat wel.

Deze vakantie merkte ik aan de jongens dat ze gewoon niks wilden. Gewoon thuisblijven. Zó vaak zeiden ze: hoeven we vandaag níks? Nergens heen? Jippie!

We gingen 1 dag naar de binnenspeelhel. En naar mijn mama. Dat was ’t ook. Ja een paar keer op en neer naar de stad en wat boodschapjes doen, maar verder?

Heu-le-maal niks.

Gewoon lekker tot half 3 in je pyjama rondlopen en een beetje in huis rommelen. De tafel vol met lego en een lekker muziekje op de achtergrond. Of Tafeltenten bouwen..Meer hoeft ’t niet te zijn.

Zullen we gaan fietsen?  Vroeg Grote Zoon vanmiddag. Dus ja, toen moésten we wel kleren aan.

Bandjes oppompen en fietsen maar.

We reden op zich niet ver want onze handjes vroren er zo’n beetje af, maar we stopten op een heel fijn plekje in ons durp..

Zó dat was even fijn! Ze wilden zelfs de lange route lopen om te kijken of er nóg meer bomen omgeknabbeld waren door de bevers. 

Op de terugweg deden ze wedstrijdje door-de -bevroren-ijsplassen-rijden. 

Dat geluid alleen al.

Zó heerlijk..KLIK!

Vanavond logeren ze in de woonkamer.

Dát is pas echt vakantie vieren!

(En ja die kat moet ik nog wegjagen ja..) Maar onze Bucks is sinds kort zulke dikke maatjes met kleine B, dat ik dit juist wel heel lief vind zo…

4 jaor geleeje..

Dao zoot ich dan, mit mien babietje in de boek, veur de aller-aller-letste keer naeve dien bed.
Ich kos dich nog èfkes knoevele en dich door dien haor sjtrieke. Nog efkes. Nog maar ein paar minuute.

Maar waat ein ontzettend dierbare minuute woore det. Mit Mart en mam om mich haer.

Dien letste paar minuute mit os veere.

Ut waas zo fijn.

En ich waas zó bliej des se noe eindelijk rust haajs en nog belangrieker: geine ondraaglikke pien meer.

Ut waas goot zo. 

Alle leeve waörd wore oetgesproake…

Tied om aafsjied te naeme..

Veur altied.

De letste kus.

De letste knoevel.

Doe waas de leefste papa van de waereld!💋